ADENOWIROZA GOŁĘBI

 

 

Adenowirusy wywołują u gołębi dwa zespoły chorobowe określane jako:

zakażenie adenowirusowe typ I i zakażenie adenowirusowe typ II.

Wyróżnia się je głównie na podstawie ich przebiegu klinicznego.

 

 

 

OBJAWY:

 

Zakażenie adenowirusowe typ I

 

Stanowią poważny problem u ptaków młodych. Najczęściej przypadki zachorowań nie są odnotowywane u ptaków starszych niż 6 miesięczne. Wydaje się, że starsze gołębie nabywają odporności wiekowej. W większości przypadków najbardziej typowym objawem klinicznym jest wodnista biegunka u wszystkich młodych gołębi w stadzie, niekiedy obserwuje się też zwracanie z wola. Śmiertelność nie jest zazwyczaj wyższa niż 10%. Chore ptaki szybko tracą wagę. Jeśli nie dojdzie do powikłań bakteryjnych, gołębie wracają do zdrowia po 7 dniach. Choroba pojawia się zazwyczaj w trakcie lotów młodych gołębi pocztowych, a więc miesiące sierpień- wrzesień, choć może występować w okresie od kwietnia do września. Przyjmuje się, że młode gołębie zakażają się od zainfekowanych osobników w trakcie transportu na loty. Wirus atakuje nabłonek jelit, co doprowadza do znacznego uszkodzenia funkcjonowania przewodu pokarmowego. Uszkodzone są także mechanizmy obronne jelit, co często prowadzi do namnażania się bakterii obecnych w przewodzie pokarmowym, zwłaszcza E. coli. Intensywne namnożenie tej bakterii prowadzi do takich objawów jak biegunka koloru zielonkawego, niekiedy pienista, postępujące wychudzenie, silne osłabienie, co w końcu powoduje zejście śmiertelne.

 

Adenowirusy mogą atakować również inne narządy prowadząc do bardzo charakterystycznych zmian. Dochodzi na przykład do specyficznego zapalenia wątroby określanego jako wtrętowe zapalenie wątroby typ I. Duże ilości wirusa wydalane są z kałem, tak że w ciągu 4-5 dni dochodzi do zakażenia innych młodych gołębi w stadzie. Nie należy lotować chorych gołębi, oraz tych, u których można podejrzewać zakażenie.

 

Zakażenie adenowirusowe typ II

 

Objawy chorobowe są bardzo słabo widoczne, niekiedy obserwowano jedynie żółtawy, płynny kał i zwracanie z wola. Zakażone ptaki padają najczęściej w ciągu 24 godzin, a żaden z gołębi wykazujących objawy nie przeżył dłużej niż 48 godzin. Podejmowane leczenie antybiotykami nie ma żadnego wpływu na przebieg infekcji. Śmiertelność w stadzie wynosi średnio 30%, choć niekiedy sięga 100%. Choroba może występować u gołębi w wieku od 10 dni do 6 lat. Zwykle choroba trwa w stadzie 6 tygodni.

 

PROFILAKTYKA:

 

 

Jedyną metodą na ograniczenie ryzyka wystąpienia zakażenia adenowirusem jest przestrzeganie zasad higieny. Szczególną uwagę należy zwrócić na to, aby:

 

• nie włączać do stada gołębi niewiadomego pochodzenia,
• przed włączeniem gołębia do stada poddać go przynajmniej 4 tygodniowej kwarantannie,
• unikać wszystkich czynników upośledzających sprawność układu odpornościowego gołębi (zatrucia, stres)
• regularnie szczepić gołębie przeciw chorobom zakaźnym (paramyksowiroza, ospa, salmonella),
• regularnie zwalczać inwazje kokcydii i robaczyc jelitowych.