KRÓLIK

Charakteryzując zwięźle najczęstsze problemy zdrowotne królików, należy pamiętać o istotnej roli sposobu żywienia oraz zoohigienicznych uwarunkowaniach środowiskowych. Z innymi chorobami stykamy się w hodowlach ukierunkowanych na produkcję mięsa i futer, innych natomiast należy spodziewać się u królików hodowanych w warunkach laboratoryjnych jako hodowla przemysłowa. U królików trzymanych w mieszkaniach dla przyjemności rzadko napotykamy choroby pasożytnicze i wirusowe, o wiele częściej zaś mamy do czynienia z komplikacjami wywołanymi nieodpowiednim żywieniem bądź utrzymaniem.

Z wirusowych infekcji należy wymienić ospę, brodawczycę królików oraz krwotoczne zapalenie tchawicy i płuc. Pomór jak również myksomatoza nie występują u królików trzymanych indywidualnie w domach, mimo to należy polecić właścicielowi odpowiednie szczepienia przeciwko tym poważnym chorobom wirusowym.

Do najczęściej występujących u królików infekcji pochodzenia bakteryjnego zalicza się choroby dróg oddechowych objawiające się katarem i przewlekłymi zapaleniami płuc. Tularemia i syfilis królików nie występują w warunkach domowych. Wzdęcia, brak apetytu oraz utratę masy ciała wywołują infekcje jelitowe (Escherichia coli, Enterobacter aerogenes, Proteus vulgaris, Salmonella typhimurium) połączone z niewłaściwym żywieniem. Chorobami poważnymi, mogącymi powodować zejścia śmiertelne królików, są enterotoksemie. Zapadają na nie osobniki młode w okresie odsadzania, nie mające w pełni rozwiniętej naturalnej mikroflory jelitowej. Drugą grupą pacjentów są dorosłe króliki, u których pod wpływem nieodpowiedniego żywienia i czynników stresogennych doszło do uszkodzenia mikroflory jelita i do rozwoju bakterii beztlenowych.

Uszkodzenia sierści i skóry powodowane są przez dermatomikozy, które przenoszą się na inne gatunki zwierząt domowych oraz na ludzi.

Choroby pasożytnicze u królików tzymanych indywidualnie w domach są spotykane dość rzadko, jednakże jest wskazane kontrolne badanie kału w celu wykrycia ich obecności.

Sierść królików pozyskanych z hodowli wolnowybiegowych powinna być zbadana na obecność wszy, wszołów, pcheł, roztoczy i kleszczy.

Nadmierne ślinienie, brak apetytu i spadek masy ciała towarzyszą zaburzeniom wzrostu i ścierania zębów, a twarde i druciane pokłady powodują wrzodziejące zapalenie opuszkowe. U kotnych samic występują zatrucia ciążowe. Zaparcia jelitowe i wzdęcia są skutkiem niewłaściwego składu karmy.

PODSTAWOWE DANE BIOLOGICZNE

                                     ISTOTNE WARTOŚCI FIZJOLOGICZNE